กระป๋องซุป ของ แอนดี้

เรื่องโดย....ฮักก้า :: thinksea@hotmail.com

Andy Warhol

เคยเป็นเหมือนกันไหม ที่บางครั้งเข้าใจว่าตัวเองรู้จริง แต่เอาเข้าจริงก็รู้มาผิดๆ ผิดมาตลอด ผิดอย่างมหันต์ จนอยากจะเอากระป๋องซุปทุบหัวตัวเองสักโป๊ก และเป็นกระป๋องซุปยี่ห้อไหนไปไม่ได้นอกจากยี่ห้อ แคมป์เบลส์ (Campbells)

วันก่อนไปเดินซื้อของในซุปเปอร์มาเก็ต กวาดตามองบริเวณพวกเครื่องกระป๋อง ยืนขำตัวเองอยู่นาน ก่อนจะคว้ากระป๋องซุปแคมป์เบลส์ใส่ตระกร้า

กะจะซื้อมากินเพื่อเป็นการเตือนความจำตัวเองหน่อยว่า ศิลปินป็อปอาร์ต แอนดี้ วาร์ฮอล (Andy Warhol) หาใช่เป็นผู้ออกแบบฉลากซุปแคมป์เบลส์ อย่างที่ฉันเคยเข้าใจผิด

เพราะมีครั้งหนึ่งเคยมีเพื่อนบางคนมาถามว่าแอนดี้มีส่วนเกี่ยวข้องอันใดกับซุปยี่ห้อนี้ เพราะเห็นมีหลายคนซื้อภาพกระป๋องซุปมาติดผนัง สร้างบรรยากาศเก๋ให้ห้องบางห้อง มุมบางมุม หรือไม่ก็เห็นบางคนชอบสวมเสื้อที่พิมพ์ลายกระป๋องซุป

ฉันเล่าให้เจ้าหล่อนฟังเป็นคุ้งเป็นแคว เพราะมั่นใจแน่ว่าแอนดี้เป็นคนออกแบบฉลาก ชี้ไม้ชี้มือเอ่ยปากบอก “ เรื่องมันอย่างนี้นะเธอ...แล้วมันก็จบลงที่ตรงนี้แหล่ะ ...”

เล่าจบเกือบจะทำให้เจ้าหล่อนรีบคว้ากระป๋องซุปแคมป์เบลส์ไว้หมับ เพื่อเอากลับไปประดับบ้าน ในคราวที่ไปเดินซื้อของในซุปเปอร์ฯ ด้วยกัน

ในฐานะที่มันเป็นผลงานออกแบบของศิลปินดังผู้ล่วงลับ แอนดี้ วาร์ฮอล ศิลปินชาวสหรัฐอเมริกา ผู้มีชีวิตอยู่ในช่วงศตวรรษที่ 20 ซึ่งมีบทบาทสำคัญทั้งในวงการศิลปะ แฟชั่น ภาพยนตร์ ฯลฯ

แต่หารู้ไม่ ไม่ว่าจะเป็นฉลากของกระป๋องซุปแคมป์เบลส์รุ่นไหน และทำขึ้นในคอศอใด แอนดี้ก็ไม่เคยเป็นผู้ออกแบบทั้งสิ้น เพียงแต่มันเคยเป็นแรงบันดาลใจสำคัญในการสร้างงานศิลปะชุดหนึ่งของเขา

เรื่องมันมีอยู่ว่า...วันหนึ่ง แอนดี้เกิดไปสะดุดตากับไอ้กระป๋องซุปแคมป์เบลส์ที่ถูกเรียงไว้อย่างสวยงามบนชั้นวางในซุปเปอร์มาเก็ตแห่งหนึ่ง

เมื่อกลับมาถึงบ้าน ก็ยังได้มาเจอเจ้าซุปยี่ห้อนี้ ที่แม่ของเขาไปจับจ่ายซื้อหามาติดบ้าน วางไว้อยู่ในครัว ก็ยิ่งเป็นการกระตุ้นจินตนาการของเขาให้บรรเจิดมากยิ่งขึ้นไปอีกและในที่สุดมันก็มาปรากฏโฉมบนผืนผ้าใบของเขาในฐานะงานศิลปะ

และแล้วในปี ค.ศ. 1960 การแสดงงานศิลปะป็อปอาร์ตชุดแรกของตัวเอง แอนดี้ ก็ได้นำภาพเขียนซึ่งเป็นชุดกระป๋องซุปแคมป์เบลส์นี่แหล่ะ ออกแสดง ณ แกลลอรี่แห่งหนึ่ง ที่เวสต์ฮอลีวูด รัฐแอลเอ ประเทศสหรัฐอเมริกา

แต่ภาพกระป๋องซุปทั้งหมด 72 ภาพ หาได้แตะตาต้องใจบรรดานักสะสมกระเป๋าหนักไม่ ด้วยเหตุผลที่ว่า พวกเขาอยากจะดูงานศิลปะที่มีเรื่องราวอะไรที่น่าสนใจมากไปกว่าภาพกระป๋องซุปแคมป์เบลส์อันแสนธรรมดา

จึงมีเพียงบางคนเท่านั้นที่สนใจซื้อภาพบางภาพในชุดนี้ของแอนดี้ไป ในราคาภาพละ 100 ดอลลาร์

จนกระทั่งวันสุดท้ายของการแสดงงาน เออร์วิง บลัม เจ้าของแกลลอรี่ก็เป็นคนเสนอซื้อภาพเขียนที่เหลือของแอนดีเก็บไว้เองทั้งหมด ในราคาเหมาจ่าย 1,000 ดอลลาร์ แถมยังขอจ่ายแบบผ่อนส่งเดือนละ 100 ดอลลาร์... มันน่าเศร้าใจนักแล

อ้อ... ยังมีเรื่องขำๆที่เล่าต่อกันมาว่า ในระหว่างการแสดงงานชุดนี้ของแอนดี้ เป็นเหตุให้เจ้าของร้านขายของร้านหนึ่ง นำเจ้ากระป๋องซุปตัวจริงมาจัดดิสเพลย์ไว้หน้าร้าน พร้อมกับเขียนป้ายบอกว่า “ซุปของแท้ทานได้ ราคาเพียง 25 เซ็นต์”

นั่นก็เท่าเป็นการหยามเหยียดกันเล็กๆว่า จะซื้อไปทำไมเล่าก็แค่ภาพเขียนกระป๋องซุป แพงกว่ากระป๋องซุปกินได้เป็นไหนๆ

แต่ใครจะรู้ว่าภายหลังที่แอนดี้เสียชีวิตไป ภาพเขียนชุดกระป๋องซุปแคมป์เบลส์ที่เออร์วิง บลัม ซื้อเก็บไว้ และภายหลังถูกนำไปขายให้พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติในกรุงวอชิงตัน ดีซี ราคามันถีบตัวสูงถึง 10 ล้านดอลลาร์ !!

แต่เวลานี้ราคาของกระป๋องซุปแคมป์เบลส์กินได้ จากการสำรวจมาจากซุปเปอร์มาเก็ตใกล้บ้าน โดยดิฉันเอง ราคาอยู่ที่กระป๋องละสี่สิบกว่าบาท

ว่าไปแล้ว ลองทำสิ่งที่โดนใจเรา แต่อาจธรรมดาในสายตาใคร มันก็ถือได้เป็นจุดเริ่มต้นที่ดี มากกว่าการหยุดมันไว้เอา แค่คำว่า “ใจอยากทำ” แต่ไม่ลงมือใช่ไหม