เธอตัวจริง กับผู้หญิงในภาพ

เรื่องโดย....ฮักก้า :: thinksea@hotmail.com

มีเธอจำนวนไม่น้อยที่อยากจะเป็น “เธอตัวจริง” มากกว่าจะเป็นแค่ “ผู้หญิงในภาพ”

แต่ยังจะเหลือผู้หญิงที่อยากเป็นเธอตัวจริงสักกี่คน ถ้าเธอเหล่านั้น ได้ไปรับรู้-รับรสว่า โลกของการเป็นเธอตัวจริง มันไม่ได้ไม่ได้หอมหวานอย่างที่คิด

เรื่องราวของศิลปินคนสำคัญ ที่ฉันได้ไปค้นไปหามาอ่านดู ด้วยความช่างรู้สึก มีบ่อยครั้งเหมือนกันที่ฉันอดจะน้ำตาซึมไปกับเธอไม่ได้

แม้ว่าเรื่องของพวกเธอที่ฉันได้อ่าน จะเป็นเพียงแค่ส่วนเศษเสี้ยวหนึ่งในฉากชีวิตของศิลปินดังเหล่านั้นก็ตาม

เมื่อเธอผู้เป็นแรงบันดาลใจในการสร้างงาน มาวันหนึ่ง กลายเป็นเธอคนเดียวกับเธอซึ่งอยู่ในภาวะที่แรงปรารถนาในรักของศิลปินเริ่มจืดจาง

และท้ายที่สุดเธอผู้นี้ก็ปลิวหายไปจากชีวิตเขาราวละอองฝุ่นเบาบาง จะถูกพูดถึงอีกครั้งก็ต่อเมื่อ มีใครสักคน อยากจะลองนับนิ้วดูเล่นๆ ว่าเธอคือคนที่เท่าไหร่ของเขากัน

เช่นเดียวกับฉันที่ค่อยๆพลิกหน้ากระดาษในหนังสือ พินิจมองเธออีกคน แล้วทอดมองไปยังเธออีกคน... และอีกคน ในเวลาเดียวกัน

ก่อนจะผ่อนลมหายใจออกมา ราวรู้สึกทอดถอน พร้อมๆกับพูดกับตัวเอง

เธออาจเป็นแค่บางฤดูกาลในชีวิตเขา เมื่อถึงปลายฤดู ก็ถึงคราวใกล้จากลา และลาไปในที่สุด

แค่ประวัติชีวิตศิลปินดัง ทำเอาฉันรู้สึกรู้สาตาม ราวกับอ่านนิยายรักรสขมเล่มโต

ขณะเดียวกันมันก็ช่วยฉันได้มากทีเดียวในแง่ของการจดจำงานบางชิ้น พัฒนาการบางขั้น ในงานศิลปะของศิลปินแต่ละคน

ด้วยเธอหลายคนล้วนต่างเคยเป็นแบบในการสร้างงานของเขา มาทั้งนั้น

ความเข้าใจ ความเพลิดใจ หรือแม้แต่ความเศร้าใจ จึงเกิดขึ้นคละเคล้ากันไป เพราะไอ้ความที่ฉันอ่านเอาเรื่องไปพร้อมๆกับอ่านเอารสนั่นเอง

ขณะที่ใครหลายคนกำลังสนใจกับภาพเจ้าปัญหา Original Carmen ซึ่งเป็นหญิงสาวนางหนึ่ง ผลงานของศิลปินดังเช่น ปิกัสโซ่

ของที่ระลึกชิ้นที่สมเด็จพระนางเจ้ามาเรียคริสติน่า พระราชินีผู้สำเร็จราชการแทนกษัตริย์อัลฟองโซ่ที่ 13 แห่งเสปน ได้ทรงจัดถวายเป็นการเฉพาะให้แด่สมเด็จพระบรมโอรสาธิราชเจ้าฟ้ามหาวชิราวุธสยามมกุฎราชกุมาร

เมื่อครั้งพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เสด็จฯเยือนประเทศเสปนในเดือนตุลาคม ปี พ.ศ. 2440 ซึ่งเวลานี้กำลังจะตกเป็นไปของนักสะสมชาวต่างประเทศ ว่ามันเป็นภาพของจริงหรือไม่

ในทางตรงข้าม อยู่ว่างๆ ฉันกลับค้นหาภาพเขียนและภาพถ่ายในอินเตอร์เน็ต ซึ่งเป็นภาพของผู้หญิงตัวจริงในชีวิต “ปิกัสโซ่” ที่พอจะหาได้มาวางต่อกัน ในโปรแกรมโฟโต้ช้อป

มองเธอในภาพถ่าย เปรียบเทียบกับเธอในภาพเขียน

ฉันอมยิ้ม เมื่อมองภาพ ที่ปิกัสโซ่ ในวัย 62 กำลังถือร่มบังแดดให้กับสาวน้อยฟรังซัวส์ ซีโลต์ ศิลปินสาววัย 20 ที่ทำให้ปิกัสโซ่หลงรักอีกคน

หลังจากที่มีเธอหลายๆคนผ่านเข้ามาในชีวิตเขามากจนขี้เกียจนับ

ฉันจดจำเธอคนนี้ได้แม่นกว่าใคร ไม่ใช่เพียงเพราะ ดวงตาที่นิ่งคิด บวกกับความน่ารักในแบบผู้หญิงตะวันตกเช่นเธอ ที่มีบางสิ่งที่ผู้หญิงตะวันออกเช่นฉันต้องใจเท่านั้น

แต่ที่ฉันได้ยินได้ฟังและได้อ่านมา เธอคือหนึ่งในสี่ “เมีย” ของ “ปาโบล ปิกัสโซ่” ผู้ใช้ชีวิตร่วมสิบปีกับอดีตศิลปินผู้ยิ่งใหญ่ชาวกาตาลุญญ่า และยังเป็นผู้ให้กำเนิดบุตรและธิดาอย่างละคนให้กับปิกัสโซอีกด้วยนั่นคือ โคลด และ ปาโลมา ปิกัสโซ

โคลด ซึ่งในเวลาต่อมายึดอาชีพออกแบบพรมติดผนังอันเป็นงานศิลปะสมัยใหม่แขนงหนึ่ง

ปาโลมา ผู้เป็นที่รู้จักอย่างดีในวงการแฟชั่นและเครื่องสำอางค์ เจ้าของสินค้าฟุ่มเฟือยเช่น น้ำหอม แว่นตา ผ้าพันคอของสตรี ที่วางขายอย่างแพร่หลายตามศูนย์การค้าและร้านปลอดภาษีตามสนามบินในยุโรป และนอกจากนั้นเธอยังเป็นผู้ออกแบบเครื่องเพชรให้กับ Tiffany อีกด้วย

และที่ ฟรังซัวส์ ซีโลต์ สำคัญต่อการจดจำของฉันมากที่สุดคือ เธอเป็นศิลปินป๊อปอาร์ตที่มีผลงานเป็นที่ยอมรับคนหนึ่งในวงการศิลปะ

ไม่ว่าเธอจะเคยเป็น “เธอตัวจริง” หรือ “ผู้หญิงในภาพ” ที่อาจเคยบาดเจ็บในบางด้านของชีวิตมาก่อน ฉันก็จะยังระลึกถึงเธอ

ในฐานะเธอผู้แบ่งใจสร้างสรรค์งานศิลปะ